Potrójna jazzowa rewelacja

„The Bad Plus”- kim są ?? Muzykowali wspólnie już od dawna, gdzieś od połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Przez dłuższy czas grywali w licznych amerykańskich klubach do tzw. „kotleta”, za parę groszy, żyli z dnia na dzień. W pewnym jednak momencie, a było to u progu XXI wieku, odkryto ich talent. Nagrali, wreszcie, debiutancką płytę- wtedy wszystko się zaczęło ! Odgrywane przez nich, doskonale znane kompozycje muzyki popularnej, w połączeniu z jazzową improwizacją sprawiły, że świat oszalał na ich punkcie; zaczęli grywać w najważniejszych salach koncertowych. To kolejne trio jazzowe, które może szczycić się sławą porównywalną z gwiazdami muzyki pop. Trzeba usłyszeć, w ich wykonaniu, chociażby „Smells Like Teen Spirit” czy „Chariots of Fire”, by zrozumieć ów zawrót głowy, jaki wywołują. Siła ich interpretacji polega na improwizacjach krążących wokół głównego tematu, improwizacjach zaskakujących, zawsze efektownych, porywających. Fortepian, bas, perkusja- to niesamowite, że te instrumenty wystarczają im by zaprezentować utwór, który w oryginale zagrany został na o wiele bardziej rozbudowanym instrumentarium, często elektronicznym. Jednak nie tylko na przetwarzaniu znanych kompozycji polega ich siła. Ich autorskie dokonania cieszą się nie mniejszym uznaniem. Tymczasem ich ostatnie płyta z jesieni 2008 roku: „For All I Care” to wyłącznie covery. Odnajdziemy tu arcyciekawe i pomysłowe propozycje: „Comfortably Numb” z repertuaru Pink Floyd, czy „How Deep Is Your Love”- wielki szlagier Bee Gees. Po raz pierwszy na ich płycie utwory zostały zaśpiewane- na zaproszenie muzyków zrobiła to Wendy Lewis. Tak więc znów zaskakują, a co bardziej konserwatywnych słuchaczy wręcz szokują. Tym niemniej warto na ten album zajrzeć i dać się porwać temu żywiołowi.

Muzyka dzień po dniu (Posłuchaj):