Wygrywaj bilety z Radiem RAM!

HALA STULECIA - Laskowik & Malicki / Filharmonia dowcipu i kabareciarnia (pod patronatem Radia Wrocław) - 6 grudnia - godz. 17.00. Jeśli chcesz zdobyć podwójne zaproszenie wyślij sms-a pod numer 71160 w treści wpisz: RAM,Laskowik & Malicki , swoje imię i nazwisko.

Po znakomitym przyjęciu wspólnego koncertu „Filharmonii Dowcipu” Waldemara Malickiego i „Kabareciarni” Zenona Laskowika, transmitowanego na antenie TVP 2 w ramach XI Mazurskiej Nocy Kabaretowej, zapraszamy na kolejny wspólny występ. W programie widowiska znajdą się zarówno klasyczne skecze „Filharmonii Dowcipu” z Waldemarem Malickim i Bernardem Chmielarzem na czele fantazyjnej orkiestry oraz czwórki nieco odjechanych wokalistów, jak i najnowsze skecze Zenona Laskowika i Jacka Fedorowicza. Koncert to tradycyjnie już trzy godziny wyśmienitej zabawy z małą tylko przerwą, błyskotliwa pianistyka i żarty, zaskakujące aranżacje utworów klasycznych i współczesnych oraz niekonwencjonalne pomysły Jacka Kęcika, na połączenie wszystkiego we w miarę spójną całość.

*********************************************************************

WYTWÓRNIA FILMÓW FABULARNYCH - Hey - 12 grudnia - godz. 19.00. Jeśli chcesz zdobyć podwójne zaproszenie wyślij sms-a pod numer 71160 w treści wpisz: RAM, Hey, swoje imię i nazwisko.

Bez przesady można powiedzieć, że Hey to jeden z najważniejszych polskich zespołów rockowych. Od 1992 r. ich twórczość – znakomite kompozycje opatrzone poruszającymi i szczerymi tekstami Katarzyny Nosowskiej szybko zjednały sobie publiczność. Pierwsza płyta Hey’a „Fire” wydana w 1993 r. jest dziś jedną z najmocniejszych pozycji kanonu polskich albumów rockowych. Kolejne studyjne wydawnictwa Hey’a to: „Ho!” (1994), „Heledore” (EP, 1995), „?” (1995), uznawana przez wielu fanów za najlepszy album w historii grupy. Kolejne to „Karma” (1997) oraz „Hey” (1999), po wydaniu którego zespół opuścił jego współzałożyciel i lider Piotr Banach. Zastąpił go gitarzysta Paweł Krawczyk (wcześniej m.in. Ahimsa i Houk), który doskonale wkomponował się w zespół, czego dowodem była płyta „[sic!]” (2001). Krążek przyniósł kilkanaście doskonałych piosenek, powrót na listy przebojów i renesans popularności Hey’a. Zorganizowaną z okazji 10–lecia istnienia zespołu trasę koncertową podsumował podwójny album „[koncertowy]” (2003). W tym samym roku został wydany premierowy album „music, music”, na którym Hey zaproponował dość eksperymentalne kompozycje nasycone elektroniką. I choć wielu twierdziło, że zespół zbyt daleko odszedł od swoich korzeni, to jednak frekwencja na trasie promującej to wydawnictwo potwierdziła, że publiczność doceniła również nowe pomysły muzyków. Kolejny studyjny album „Echosystem” (2006) jest zdecydowanie bardziej gitarowy i melodyjny niż poprzedni, a momentami wręcz przebojowy. Kilka miesięcy po jego premierze ukazało się DVD „Echosystem”, zawierające paradokumentalny film przedstawiający pracę zespołu nad płytą. We wrześniu 2007 w warszawskim Teatrze Roma odbył się koncert z cyku MTV Unplugged. Nowe aranżacje piosenek, wyśmienici goście i rozbudowane instrumentarium sprawiły, że znane piosenki Hey’a zyskały zupełnie nowe oblicze. Koncert wydany w formie CD i DVD stał się jednym z bestsellerów roku 2007. Krótko po tym wydarzeniu zespół zagrał kolejną jubileuszową trasę – „92-07”, tym razem z okazji 15. urodzin. Hey nagrał dotychczas osiem płyt studyjnych i trzy koncertowe. Wśród wielu nagród, jakie otrzymał, muzycy bardzo cenią sobie „Złoty Bączek”, który zespół otrzymał na Przystanku Woodstock, za najlepszy koncert na festiwalu w 2004 r. Wyboru dokonali uczestnicy imprezy. Warto również wspomnieć, że Hey i Katarzyna są najczęściej nominowanymi artystami w historii nagród Fryderyk. Na jesieni odbyła się trasa koncertowa HEY MTV Unplugged; zespół dał również koncert w londyńskim klubie Scala. Początek roku 2009 upłynął pod znakiem pracy nad nowym materiałem, którego część została już zarejestrowana w urokliwym miasteczku westernowym w Sarnowej Górze. Dalsze nagrania odbędą się we Wrocławiu. Płyta, której tytuł nie jest jeszcze znany, ukaże się jesienią. Do tego czasu HEY zagra kilkanaście koncertów plenerowych. Skład zespołu: Katarzyna Nosowska – wokal, Marcin Żabiełowicz – gitara, Jacek Chrzanowski – bas, Robert Ligiewicz – bębny, Paweł Krawczyk – gitara. Podczas koncertów zespół wspomaga na instrumentach klawiszowych Jarosław Jóźwik (Łąki Łan). W międzyczasie ukazało się pięć płyt solowych Nosowskiej („puk puk”, 1996; „Milena”, 1998; „Sushi”, 2000; „UniSexBlues”, 2007; „Nosowska”, 2008). W ramach ciekawostki, warto też wspomnieć, że w latach 2002-2004 Nosowska wspomagała na koncertach legendę polskiego punka – grupę Dezerter. Koncert jest przeznaczony również dla osób niepełnoletnich. Jeśli nie skończyłeś jeszcze16 lat, to zapraszamy z jednym z rodziców lub pełnoletnim opiekunem.

*******************************************************************

KLUB MUZYCZNY ŁYKEND (ul. Podwale 37/38) - "- 123 minuty" - 1 grudnia - godz. 20.00. Jeśli chcesz zdobyć podwójne zaproszenie wyślij sms-a pod numer 71160 w treści wpisz: RAM, - 123 min., swoje imię i nazwisko.

 „–123min” to jeden z najlepszych czeskich, współczesnych zespołów. Formacja pod wodzą wywodzącego się z Polski (tzw. korzenie) wokalisty, gitarzysty i kompozytora całości repertuaru Zdenka Biny pojawiła się na scenach czeskich klubów prawie 4 lata temu (niemalże od razu w 1997 r. zagrała na Festiwalu Gór Izerskich i Na Świdnickich Nocach Jazzowych w Polsce). Bez poparcia żadnej dużej firmy w przeciągu dwóch lat wydała płytę „ Shooba Dooba” (1999) i rozpoczęła „paradę” gigów przez liczne czeskie sceny (jesienią 1999 r. podbili również wrocławską publiczność grając w klubach Alibi, Czarnym Salonie i Rurze) zdobywając uwielbienie rodaków, uznanie organizatorów festiwali i właścicieli klubów. Zaowocowało to tytułem „Objawienia Roku” nadanym przez Czeską Akademię Muzyczną. Podobny tytuł nadało zespołowi poczytne pismo „Pop & Rock”. Rok 2000 upłynął na licznych koncertach nie tylko w Czechach. Ekipa Biny po pierwszych koncertach u nas zapałała odwzajemnioną „miłością” do polskiej publiczności, ale oprócz uznania w Polsce zyskała również wielu fanów w Słowacji, na Węgrzech, w Chorwacji, a nawet w Szwajcarii. Nie ma w tym nic dziwnego, bowiem muzyka prezentowana przez "-123 minuty" to konglomerat jazzu, bluesa, rocka, funku, groove’u - w dodatku w dużej mierze improwizowana. Ich koncerty przyrównuje się do seansu spirytystycznego z udziałem Billy Holliday czy Franka Zappy, choć to zupełnie zbędne wywoływanie duchów, sam lider bowiem (niegdyś związany z czeską sceną rockową) jest na tyle ciekawą postacią, że „spokojnie broni własnej twórczości własnymi słowami i dźwiękami”. Minuty to, można rzec, skład międzynarodowy, ponieważ basista grupy Fredrik Janaćek (student slawistyki) wychowywał się w Szwecji i to właśnie w Skandynawii zdobywał pierwsze doświadczenia muzyczne. Do Czech powrócił „z miłości” (bynajmniej nie tylko do Czech) i grając w jazzowej Słonecznej Orkiestrze wkrótce natknął się na Minutu – do dziś gra w obu składach. Poza lirykami do muzyki Zdenka Fredrik jest autorem wielu ilustracji muzycznych do przedstawień teatralnych w Szwecji i Czechach. Składu dopełnia naturalnie bębniarz o znakomitym feelingu i umiłowaniu jazzowej kultury muzycznej, który dołączył do zespołu w maju 2000 r. - Emil Valach. Jego debiut w tej ekipie miał miejsce... w Szklarskiej Porębie! Tego roku oprócz Szklarskiej Minut mogli posłuchać fani w Świdnicy, Wrocławiu, Poznaniu, Jeleniej Górze, Zgorzelcu, Kędzierzynie Koźlu, a także słuchacze radiowej „3”, gdzie w Studiu im. Agnieszki Osieckiej 15 kwietnia 2000 „-123 minuty” zagrały koncert live!!! Więcej informacji o zespole: http://www.aktgumula.com.pl

 *********************************************************************

 BAZYLIKA MNIEJSZA św. Elżbiety - Chór Soboru Katedralnego Chrystusa Zbawiciela z Moskwy - 8 grudnia - godz. 19.00.Jeśli chcesz zdobyć podwójne zaproszenie wyślij sms-a pod numer 71160 w treści wpisz: RAM, Chór Soboru Katedralnego, swoje imię i nazwisko.

 Odtwarzanie tradycji śpiewu chóralnego Chór Soboru Katedralnego rozpoczął niemal jednocześnie ze wznowieniem odbudowy Soboru Katedralnego Chrystusa Zbawiciela w Moskwie. Podstawą do stworzenia nowego chóru był chór "Cerkiew Ojczyzny", który występował za specjalnym zezwoleniem komunistycznych władz, tylko i wyłącznie w katedrze na Kremlu. Tę bardzo ważną misję tworzenia Jego Świętobliwość Patriarcha Moskwy Aleks II powierzył moskiewskiemu dyrygentowi N.S. Gieorgiewskiemu, który od 1968 roku potajemnie prowadził chóry cerkiewne. Po sześciu latach tajnych prób, za specjalnym zezwoleniem władz, w 1998 roku chór dał pierwszy koncert na terenie odbudowywanego Soboru Katedralnego Chrystusa Zbawiciela. W repertuarze znalazły się stare pieśni prawosławne, kolędy, pastorałki, utwory najsławniejszych kompozytorów rosyjskich i światowych. Występ chóru okazał się fenomenalnym wydarzeniem kulturalnym i kościelnym. Pod naciskiem światowej prasy i przywódców kościoła prawosławnego władze ZSRR zrezygnowały z ograniczania działalności chóru. W 1999 roku, na zaproszenie przełożonych Zakonu Św. Franciszka z Asyżu, chór daje kilkanaście koncertów w Mediolanie. Koncerty cieszyły się wielkim powodzeniem i zaowocowały powtórnym zaproszeniem. Chór zaczyna odnosić międzynarodowe sukcesy, występuje w największych świątyniach prawosławnych i katolickich na terenie całego świata. W 2001 roku Chór Soboru Katedralnego Chrystusa Zbawiciela otrzymuje od Jego Świętobliwości Patriarchy Aleksego II tytuł chóru "Patriarchalnego" i zostaje uznany za Reprezentacyjny Chór Cerkwi Rosyjskiej. W grudniu 2002 roku, na zaproszenie Stolicy Apostolskiej, chór jedzie do Watykanu. Występuje w Katedrze Św. Piotra w Rzymie. W trakcie koncertu chór wykonuje, między innymi, kolędy prawosławne, katolickie i pastorałki. Koncertu wysłuchał Papież Jan Paweł II i najwyżsi dostojnicy kościoła katolickiego. Po swoim pierwszym występie w Rzymie chór kilkakrotnie gościł w Watykanie dając specjalne koncerty w Sali Rady Kościoła oraz innych salach koncertowych Stolicy Apostolskiej. Tradycją stało się organizowanie koncertów muzyki liturgicznej i klasycznej, które rozbrzmiewają w salach Soboru Katedralnego Chrystusa Zbawiciela w Moskwie. O nobilitujący udział w tych prestiżowych koncertach ubiegają się najsłynniejsze chóry i orkiestry symfoniczne z całego świata. Od 1999 roku chór wystąpił ze swoimi koncertami w 34 krajach. Wszędzie przyjmowany był owacyjnie, co nie dziwi, zważywszy na jego profesjonalizm. Zaangażowanie duchowe śpiewaków w wykonanie utworów porusza słuchaczy niezależnie od ich wyznania. W każdym miejscu świata koncerty te zmuszają do zastanowienia się nad istotnymi sprawi wiary, pojednania z Bogiem i istoty człowieczeństwa.

 **********************************************************