W Polsce żyły jaguary! (Zobacz)
fot. Uniwersytet Wrocławski
Analiza szczątków prowadzona przez pracowników z Zakładu Paleozoologii Uniwersytetu Wrocławskiego pozwoliła na zidentyfikowanie ponad 100 gatunków ssaków, w tym potwierdziła obecność trzech wielkich kotów z rodzaju Panthera: jaguara, lamparta i lwa plejstoceńskiego. Są to pierwsze i jak do tej pory jedyne stwierdzenia tych zwierząt na obszarze Polski.
Wśród zachowanych szczątków stwierdzono obecność trzech wielkich kotów z rodzaju Panthera, będących dla większości ludzi przykładem klasycznego, wielkiego drapieżnika. Z Jaskini Biśnik pochodzą pierwsze i jak do tej pory jedyne stwierdzenia jaguara i lamparta z obszaru Polski. Wymarły jaguar (Panthera gombaszoegensis) był masywnym, 150-200 kilogramowym kotem wielkości afrykańskiej lwicy, który na kontynencie europejskim był obecny od ok. 2 mln lat.
Współczesny jaguar (Panthera onca), żyjący jedynie w Ameryce Centralnej i Południowej, znany jako ”przekłuwacz czaszek”, wykorzystuje silnie umięśnione szczęki i masywne, długie kły do miażdżenia czaszek ofiar i przegryzania twardych pancerzy gadów. Drugi ze znalezionych kotów to lampart (Panthera pardus).
Panthera onca, fot. Wikipedia
Ostatni z tej „wielkiej trójki” to plejstoceński lew (Panthera spelaea), prawdziwy olbrzym o masie ciała samców 350-500 kg i rozmiarach krowy. Oprócz kolosalnych wręcz wymiarów, kot ten odznaczał się również wyjątkowo silnie rozwiniętą muskulaturą i atletyczną budową ciała. Jego pojawienie się w Europie ok. 700 tys. lat temu miało obok wielu innych czynników, takich jak np. zmiany klimatyczne, niebagatelne znaczenie w ostatecznym wyginięciu jaguara w Europie i Azji.
Fig.1. Porównanie wielkości trzech wymarłych kotów z rodzaju Panthera z Jaskini Biśnik (od lewej do prawej): lew Panthera spelaea, jaguar Panthera gombaszoegensis i lampart Panthera pardus. Wszystkie koty przedstawione w skali. Czerwona gwiazda pokazuje lokalizację Jaskini Biśnik na terenie Polski.