Czarodziejska góra pod Wrocławiem

Nie tylko historia i legendy czynią Masyw Ślęży i samą górę niepowtarzalnym miejscem na mapie. Dowodów na jej niezwykłość jest znacznie więcej.

Rąbka tajemnicy uchyla dość interesująca prezentacja, którą można od jakiegoś czasu oglądać w samym centrum Sobótki.

Na skwerze przy kościele p.w. św. Jakuba Apostoła i przystanku autobusowym można też znaleźć różnego pochodzenia skały, minerały, wózki do wywożenia urobku z kamieniołomów oraz inne znaleziska, pamiętające prastare dzieje.

Rekwizytów zresztą przybywa i powoli zaczyna tam powstawać skansen, którego w tym miejscu tak bardzo brakuje. A co ważne, jest to plenerowe muzeum otwarte dla wszystkich. Nie trzeba płacić za bilety, można obejrzeć i dotknąć bez obawy, że pojawi się ochroniarz.

Jest tutaj również tablica, z której wybrane fragmenty cytuję poniżej.

Nad tym górującym nad równiną miejscu zamieszkało połowę znanych w Polsce gatunków pająków, jedna trzecia nietoperzy tyleż samo ślimaków oraz motyli, paprocie serpentynowe, trawy kserotermiczne.

Są też oczywiście skały, a wśród nich łupki czy główny budulec Ślęży, czyli gabro - występujący masowo na Księżycu! Są też kamienie szlachetne i półszlachetne (turkusy, nefryty i chryzoprazy), można też trafić na złoto! Na zdjęciu poniżej natomiast inny skarb:

To największy na świecie nefryt, ważący 2144 kg, który w 1899 roku znalazł w pobliżu (Jordanów Śląski) niejaki G.F Kunz. Niestety wywiózł go do Stanów Zjednoczonych i teraz można go oglądać w nowojorskim Metropolitan Museum of Art.

Z historii Ziemi wynika, że góra ta była raz ofiolitem, czyli skałą tworzoną na dnie morza, innym razem nunatakiem – wystawała 100 metrów ponad lodowiec.
Badania archeologiczne potwierdzają osadnictwo z okresu kamienia łupanego (znaleziono tutaj pięściaka). Odkryto też toporki z nefrytu (Jordanów) i urządzenia kamienne z tamtych czasów.

W trakcie krajoznawczych wędrówek można podziwiać pręgierze, krzyże pokutne, rzeźby kultowe. Z czasem doszły bruki, studnie, rynsztoki, odbojnice, słupki graniczne i ogrodzeniowe, kamienne ławy.

Niezwykłości Naszej Ziemi nie należy ukrywać! Trzeba ukazać jej ciągłość historyczną, gromadząc w jednym miejscu jej skarby, narzędzia służące ich pozyskiwaniu, a także przedmioty wykonane ręką mistrzów kamieniarstwa, od najstarszych po współczesne - piszą twórcy prezentacji.

Na podkreślenie tych słów, w centralnym punkcie skweru znalazła się tablica, na której możemy znaleźć motto: