Wspomnienie Dagmary Turek-Samól

Radio RAM | Utworzono: 13.04.2016, 12:10
A|A|A

Rafał Jurkowlaniec (b. Wojewoda Dolnośląski, b. Marszałek Województwa Dolnośląskiego)
"Dziś odeszła Dagmara. Fantastyczny człowiek, profesjonalistka w każdym calu, ale przede wszystkim moja Najlepsza Przyjaciółka. Kochała i żyła z całych sił, zarażając nas pasją i dając z siebie zawsze sto procent. Miałem szczęście spędzić z Nią wiele czasu. Każda minuta była na wagę złota. Każdą chwilę zachowam we wspomnieniach na zawsze, a bez Niej nic nie będzie takie jak dawniej. Praca z Nią to był prawdziwy zaszczyt, a Jej przyjaźń była najcenniejszym uczuciem, jakim można obdarzyć drugą osobę. Niezwykle rzadko poznajemy osobiście swojego Anioła Stróża – ja miałem szczęście mieć go w osobie Dagmary. Dagmara zawsze wiedziała, co powiedzieć, a dziś ja nie mam słów, aby skomentować to, co się stało. Pewnie nie byłaby z tego zadowolona i kazałaby wziąć się w garść. Tak jak to Ona robiła i nigdy się nie poddała. Łączę się w bólu z Najbliższymi Dagmary i dziękuję wszystkim za wszelkie wsparcie okazywane Jej w trakcie zmagań z chorobą.
Artur, Maćku - jestem z Wami"

Sylwia Jurgiel
(Rzecznik Wojewody Dolnośląskiego,
wcześniej dziennikarka Radia Wrocław, Radia RAM)

"Pomalowałam dziś usta na czerwono jak chciałaś, żebym robiła. Paznokci nie zdążyłam. Przepraszam. Siedzę w Twoim gabinecie, na fotelach, które wybrałaś. Obiecuję jutro do czarnej spódnicy założę coś kolorowego"

Jacek Harłukowicz (Gazeta Wyborcza Wrocław) 
"Odeszła dziś nasza wspaniała Koleżanka. Kobieta Siła, Żywe Dobro.
Do zobaczenia po drugiej stronie Kochana... Nikt Cię tu nigdy nie zastąpi... [*]"

Marek Staniewicz (wrocławski dziennikarz, medioznawca)
"Daga, zawsze żartowaliśmy o 4 dniach różnicy w dacie naszych urodzin. Taką Cię zapamiętam..."

A takimi słowami żegnają Dagmarę Turek-Samól wrocławscy strażnicy miejscy,
których przez wiele lat była rzecznikiem prasowym:

Co jednolite, trwa, co różne, mija. 
Niebo lśni zawsze, a świt gubi cienie. 
Życie - kopułą szklaną, skąd przebija 
Tłum barw i wieczność plami, nim sklepienie 
Pod stopą śmierci nie trzaśnie. Ziszczenie 
Pragnień śmierć daje. Wnijdź w nią. Ona chowa 
Wszystko, co zbiegło już. Rzymu kamienie, 
Lazury, kwiaty, gruz, muzyka, słowa - 
Zbyt słabe: chwały ich nie odda mowa.

Percy Bysshe Shelley

REKLAMA