Sekrety ukryte w gmachu Uniwersytetu Wrocławskiego [FOTOSPACER]
fot. Patrycja Dzwonkowska
Wchodząc po Schodach Cesarskich zauważymy piękne plafony w stiukowych ramach ale pominiemy marmoryzowane pilastry. Zostały one wykonane w 2002 roku w ramach renowacji gmachu. Artysta, który podjął się zlecenia, postanowił przemycić w niepozornych, przypadkowych liniach twarze, zwierzęta czy nawet akt kobiety.
Spoglądając na niewielki balkon tuż przy Auli Leopoldina dostrzeżemy, że jedna z rzeźb posiada dwie twarze: żeńską od strony ulicy oraz męską od strony balkonu. To Roztropność, jedna z personifikacji cnót kardynalnych. Twarz kobiety symbolizuje odwagę patrzenia w przyszłość, twarz starca natomiast doświadczenie jakie wynosimy z naszej przeszłości.
Idąc po majestatycznej klatce schodowej, jednej z najbardziej okazałych w Europie Wschodniej, dojdziemy do sali znajdującej się nad Aulą. Dawne Auditorium Comicus czyli Sala Teatralna, zostało podzielone na dwie części: Salę Balzera i salę Polonii Wrocławskiej. W czasie remontu podłogi w 2010 roku, na ścianach odkryto oryginalne freski z XVIII wieku. Niestety zachowały się szczątkowo, podobnie jak dokumentacja na ich temat. Obecnie czekają na lepszy czas do odzyskania świetności.
Dla tych, którzy szukali krasnali mamy kolejne wyzwanie: szukanie obrazów w marmoryzacjach.