Heinrich Lauterbach. Architekt wrocławskiego modernizmu

Twórczość Heinricha Lauterbacha wynikała z fascynacji metodą twórczą i projektami jego mistrza Poelziga oraz ideami Neues Bauen. Na ukształtowanie Lauterbacha–architekta wpłynęły także kontakty z niezwykłym środowiskiem artystycznej bohemy skupionej wokół wrocławskiej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego na przełomie lat 20. i 30., w której prym wiodły takie osobowości jak Hans Scharoun, Adolf Rading, Oskar Moll czy Oskar Schlemmer.

Działalność projektowa Heinricha Lauterbacha obejmowała przede wszystkim budynki mieszkalne – willowe oraz wielorodzinne, czasem także będące częścią nowoczesnych, planowanych w duchu modernizmu osiedli mieszkaniowych. Na wystawie zostanie także zaprezentowany udział architekta we wrocławskiej wystawie Werkbundu zorganizowanej w 1929 roku pod hasłem „Mieszkanie i Miejsce Pracy” (WuWA).

Lauterbach, który od 1926 roku pełnił funkcję przewodniczącego śląskiego oddziału Werkbundu, był jednym z jej głównych pomysłodawców i organizatorów. Udział w wystawie, a także liczne publikacje w międzynarodowych czasopismach architektonicznych, przyniosły Lauterbachowi uznanie wykraczające poza granice Śląska, dzięki czemu w latach 30. otrzymał zlecenia na budowę willi w Czechosłowacji i Dubrowniku, które również zostaną zaprezentowane na wystawie.

Obrazu wrocławskiego okresu działalności Heinricha Lauterbacha dopełnią projekty powstałe po dojściu do władzy nazistów – w czasach ideologicznego wykorzystywania architektury w służbie propagandy politycznej, wrogiej modernizmowi, – w których architekt usiłował mimo wszystko „przemycać” awangardowe idee lat 20.

Na wystawie zostanie po raz pierwszy pokazana kolekcja rysunków architektonicznych i fotografii z lat 20. i 30. XX w. z prywatnego archiwum Heinricha Lauterbacha, które znajduje się obecnie w kolekcji Muzeum Architektury we Wrocławiu.