"Awangarda nie biła braw" w Muzeum Współczesnym
Monograficzna wystawa dedykowana historii Galerii Sztuki Najnowszej, która to galeria istniała we Wrocławiu w latach (1975-1980). Założyciele galerii Katarzyna Chierowska i Stanisław Antosz. Anna i Romuald Kuterowie, Lech Mrożek, Piotr Olszański.
Najbardziej zachwyca mobilność prac Kutery. Prace można było zapakować do walizki i zaprezentować w dowolnym miejscu na świecie – opowiada kurator Sylwia Serafinowicz:
Te nazwiska to wybitne indywidualności z różniącymi sięod siebie praktykami. Pomimo tego, zdołali powołaćdo życia, jeden z najciekawszych ośrodków w Polsce, prezentujący ówcześnie najnowsze dokonania w dziedzinie eksperymentalnej fotografii i filmu, sztuki konceptualnej oraz kontekstualnej.
Wystawa wpisuje się w dedykację dla historii tego miejsca składa sięz dwóch części prezentowanych równolegle na dwóch piętrach. Pierwsza z nich to retrospektywa wybitnego wrocławskiego artysty Romualda Kutery, druga to odsłona dokumentacji oraz prac artystów związanych bezpośrednio z Galerią Sztuki Najnowszej.
Tytuł wystawy „Awangarda nie biła braw” ma swoją genezę w zaskoczeniu, na żywiołową i entuzjastyczna reakcjęJosepha Kosutha na widok pracy Romualda Kutery zatytułowanej „Publikacja”, 1973. Amerykański artysta miał okazją zobaczyć ją dzięki Annie Kuterze w Toronto w 1975 roku podczas seminarium dotyczącego sztuki kontekstualnej Ta spontaniczna, ekspresyjna reakcja stała w sprzeczności z wyobrażeniem artysty o awangardzie tworzącej analityczne, wysublimowane prace.
Najbardziej aktywny, najbardziej twórczy okres przypada na okres 1975-1980. Za pomocą listów analogowych zapraszano największych ówczesnych artystów awangardowych - przekonuje Piotr Stasiowski kurator wystawy „Awangarda nie biła braw":
Na przykład konceptualizm zerwał z materialnością dzieła, sztuka nie musi przybierać już "namacalnej" formy, dziełem może być nawet idea. Stąd też w dzisiejszej sztuce bardzo ważny jest - niejednokrotnie ważniejszy od materialnej formy - opis dzieła sporządzony przez samego artystę bądź interpretacja krytyka.