Powojenne plakaty i zdjęcia z dzieciństwa na Rynku
Wystawa „Kolory informacji. Plakaty we Wrocławiu 1945-2000” opowiada historię powojennego Wrocławia w nowatorski sposób – poprzez plakaty ukazujące się w mieście od 1945 roku aż do początku XXI wieku. Jeden z najwybitniejszych wrocławskich plakacistów, Tadeusz Ciałowicz, mówił, że plakat „to gatunek sztuki, który można nazwać publicystyką plastyczną”. Dzięki tej – publicystycznej właśnie – funkcji, afisze sprzed lat dają nam coś więcej niż tylko możliwość poznania tego, w jakiej formie przedstawiano wrocławianom informacje. Stanowią bowiem znaki swoich czasów, pozwalające nam przez ich pryzmat prześledzić dzieje i proces kształtowania się powojennego, polskiego Wrocławia. Zobaczyć, jak Wrocław z miasta zrujnowanego stał się nowoczesnym i ważnym ośrodkiem kultury i polityki.
Prezentowane plakaty to dzieła sztuki najznamienitszych reprezentantów tzw. „wrocławskiej szkoły plakatu”, m.in. Ryszarda Gachowskiego, Tadeusza Ciałowicza, Eugeniusza Geta-Stankiewicza, Henryka Tomaszewskiego, Jana Jaromira Alesiuna, Jana Sawki i innych. Wystawa stanowi zatem nie tylko źródło wiedzy historycznej, ale i atrakcyjną galerię grafiki użytkowej.
„Tu dorastałem! – Dzieciństwo na Dolnym Śląsku w czterech porach roku” to sentymentalna podróż po wspomnieniach mieszkańców Dolnego Śląska, którzy wskrzesili przeszłość swoimi opowieściami oraz fotografiami z domowych albumów. Przypomnieli nam, do czego służył dziecku trzepak, gdzie szukało się zakopanych pod ziemią skarbów i jak ważne były rodzinne uroczystości. Okres PRL-u – dziś kojarzący się z represjami na obywatelach i absurdalnymi poczynaniami władzy – w dziecięcych wspomnieniach bohaterów wystawy, okazał się równie barwny i ciekawy, co młodość kolejnych pokoleń.
Wspomniana wystawa to zbiór fotografii z dzieciństwa tych Dolnoślązaków, których młodość przypada na lata 1945-1989. Pod zdjęciami umieszczono także ich wspomnienia, oraz napisany przez studentów komentarz historyczny. Ekspozycję uporządkowano ze względu na pory roku, z którymi związane są poszczególne wydarzenia z dzieciństwa bohaterów zdjęć.
Obie ekspozycje są efektem pracy studentów kierunku Historia w przestrzeni publicznej (public history). Uniwersytet Wrocławski jako jedyny w Polsce oferuje kształcenie z zakresu popularyzacji wiedzy historycznej w społeczeństwie. Istotą public history jest skupienie się na publiczności. O ile tradycyjna historia koncentruje się na źródłach i stawia pytania „Jak było? Skąd wiadomo, jak było?”, to public history pyta: „Co ludzie wiedzą o przeszłości? Skąd wiedzą? Jak pobudzić ich zainteresowania i jak je wykorzystać?”
Wystawy powstały w ramach zajęć dydaktycznych na kierunku historia w przestrzeni publicznej w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, prowadzonych przez dr. Wojciecha Kucharskiego z Ośrodka Pamięć i Przyszłość (Centrum Historii Zajezdnia), który odwiedził nasze studio z zaproszeniem do oglądania:
