Sejm ustanowił 2022 Rokiem Wandy Rutkiewicz

Wanda Rutkiewicz, z domu Błaszkiewicz, urodziła się 4 lutego 1943 r. w Płungianach na Litwie. W uchwale przypomniano, że po zakończeniu wojny przyszła himalaistka wychowywała się we Wrocławiu; na tamtejszej politechnice uzyskała dyplom inżyniera elektronika.

Po przeprowadzce do Warszawy Rutkiewicz związała się naukowo z Instytutem Maszyn Matematycznych - ośrodkiem tworzącym zręby polskiej informatyki.

Jak wskazano w uchwale, Rutkiewicz "od dziecka wykazywała zainteresowanie sportem, a miłość do gór rozbudziła w niej wyprawa w pasmo Rudaw Janowickich w czasie studiów". "Po ukończeniu kursu taternickiego brawurowo wdarła się w męski świat wspinaczy, często słysząc słowa, że +baby się do niego nie nadają, bo są słabsze+" – podkreślono.

"Pokonywała bariery, została prekursorką kobiecych zespołów górskich, bo nie godziła się, by zdolne alpinistka +były wyłącznie broszkami w męskich wyprawach+. Imponowała siłą, sprawnością fizyczną i inteligencją" – wskazano.

16 października 1978 r. Rutkiewicz zdobyła – jako pierwsza osoba z Polski i trzecia kobieta na świecie – najwyższy szczyt Ziemi Mount Everest. Tego samego dnia Karol Wojtyła został papieżem. Rok później w czasie wizyty w Polsce Jan Paweł II powiedział do Rutkiewicz: "Dobry Bóg tak chciał, że tego samego dnia weszliśmy tak wysoko". Rutkiewicz była także pierwszą kobietą na świecie, która stanęła na najtrudniejszym do zdobycia szczycie K2.

Wanda Rutkiewicz zyskała sławę, a jej wyczyny były znane na całym świcie. Walkę o zdobycie ośmiotysięczników nazywała "Karawaną marzeń”, a jej osiągnięcia sportowe budziły podziw. Jak napisano w uchwale, "dodatkowo urzekała wdziękiem, urokiem i niezwykłym darem opowiadania o górach".

Wanda Rutkiewicz zaginęła 12 maja 1992 roku w drodze na dziewiąty ośmiotysięcznik – Kanczendzongę. Od tamtej chwili jej losy nie są znane, a jej ciała nie odnaleziono. Po kilku latach sąd w Warszawie za datę jej śmierci uznał 13 maja 1992 r.