Dr House - chcesz spędzić z nim "Nocny dyżur"? Wygrywaj bilety z RAM-em!
MULTIKINO PASAŻ GRUNWALDZKI - NOCNY DYŻUR Z DR HOUSEM - 16 października - początek godz. 22.00. Jeśli chcesz zdobyć podwójne zaproszenie wyślij sms-a pod numer 71160 w treści wpisz: RAM, dr House, swoje imię i nazwisko.
NOCNY DYŻUR Z DR HOUSEM potrwa do godziny 01:45. Zobaczymy maraton wybranych 4 odcinków. Serial "Dr House" określany jest przez widzów i krytyków, jako inteligentny i prowokacyjny dramat obyczajowy. Fabuła serialu koncentruje się na postaci doktora Gregory’ego House’a (Hugh Laurie), znanego z niekonwencjonalnych metod geniusza medycyny, kierującego zespołem diagnostyków medycznych w Szpitalu Klinicznym Princeton-Plainsboro. Postać łączy wiele cech z Sherlockiem Holmesem, obu charakteryzuje genialność, zamiłowanie do muzyki, lekomania, powściągliwość i ogólna aspołeczność. House często popada w sprzeczki z administratorką szpitala i dziekanem medycyny – Dr Lisą Cuddy (Lisa Edelstein) czy swoim zespołem diagnostycznym, ponieważ wiele z jego hipotez opiera się na wątpliwych czy też kontrowersyjnych przesłankach. Jedyny prawdziwy przyjaciel House'a to Dr Jame Wilson, ordynator oddziału onkologii. Serial jest bardzo wysoko oceniany przez krytyków filmowych na całym świecie. Gazeta Washington Post nazwała go „najlepszym dramatem medycznym od debiutu Ostrego Dyżuru”. Serial został także wyróżniony licznymi nagrodami, między innymi nagrodą Emmy za najlepszy scenariusz w roku 2005, zaś Hugh Laurie za rolę doktora House'a zdobył Złoty Glob dla najlepszego aktora w dramacie telewizyjnym w roku 2006 i ponownie w roku 2007.
Dr House od lat plasuje się w pierwszej dziesiątce rankingu najwyżej ocenianych programów w USA i nie tylko, również w Polsce przez ostatnie półtora roku serial zdobył olbrzymie rzesze fanów. O serialu pojawiły się już publikacje naukowe nie tylko z zakresu filmoznawstwa, również etyki i filozofii. Trudno więc się dziwić, że gromadzi przed ekranem zarówno zwyczajnych pożeraczy programu telewizyjnego, jak i środowiska medyczne i naukowe. Problemy diagnostyczne nie są jedynie tłem dla relacji głównych bohaterów, ale ważnym elementem akcji, a metody diagnozowania są często oryginalne i zaskakujące. Zobaczcie na własne oczy, jak Dr House i jego zespół rozwiązują największe tajemnice medycyny na swój własny dowcipny i oryginalny sposób.
Warunkiem uczestnictwa w Nocnym Dyżurze z Dr Housem jest zakup pamiątkowego plakatu w cenie 14 zł dla studentów i posiadaczy kart Multikinomaniaka lub w cenie 19 zł dla pozostałych.
*************************************
OŚRODEK DZIAŁAŃ ARTYSTYCZNYCH FIRLEJ - Singer Songwriting - Janek Samołyk - 15 października - godz. 20.00. Jeśli chcesz zdobyć podwójne zaproszenie wyślij sms-a pod numer 71160 w treści wpisz: RAM, Janek Samołyk, swoje imię i nazwisko.
Janek Samołyk to wrocławski gitarzysta, wokalista oraz autor piosenek. Tworzy i śpiewa zarówno po angielsku, jak i w ojczystym języku. Jego muzykę najczęściej opisuje się jako mieszankę brytyjskiego rocka i polskiej poezji śpiewanej. Wśród inspiracji wymienia on takich wykonawców jak m.in. The Beatles, Beach Boys, The Smiths, Blur, czy Marka Jałowieckiego. W wieku 15 lat Janek napisał swoją pierwszą piosenkę pt: "Koniec roku". Od tamtej pory pisanie, aranżowanie oraz granie muzyki to coś, co najbardziej wypełnia mu życie. W czasach liceum współtworzył zespół Sztumbrrr... Był to owocny okres współpracy z wokalistą i autorem tekstów Maćkiem Litkowskim. Wtedy to powstało kilka z ulubionych piosenek wokalisty, jak np. Poniemieckie Kamienice. Następnie przez kilka lat Janek grał muzykę z pogranicza indie popu oraz rocka w The Ossis, którego był liderem. Z zespołem tym nagrał EPkę, a także regularnie koncertował po Polsce (i nie tylko!). Aktualnie wokalista występuje wraz z pianistą Przemkiem Mikołajczykiem, eksponując bardziej subtelną stronę swojej muzyki. W tym kameralnym składzie panowie prezentują zupełnie premierowe kompozycje, jak i wybrane utwory z repertuaru wyżej wymienionych zespołów. 6 Kwietnia 2009 ukazał się teledysk do piosenki Don't think too much. Zapowiadał on minialbum promocyjny pod tym samym tytułem, który wyszedł 28 kwietnia. Od drugiej połowy 2008 roku Janek nagrywa album długogrający. Wokalista poszukuje dla niego wydawcy.
bilety: 15 pln // Karnet na wszystkie 4 koncerty z cyklu SINGER-SONGWRITING: 50 pln
*******************************************
OŚRODEK DZIAŁAŃ ARTYSTYCZNYCH FIRLEJ - HOMOSAPIENS - 16 października - godz. 20.00. Jeśli chcesz zdobyć podwójne zaproszenie wyślij sms-a pod numer 71160 w treści wpisz: RAM, Homosapiens, swoje imię i nazwisko.
Homosapiens to ikona polskiego, alternatywnego grania. Ta trójmiejska grupa, po tym, jak zdobyła rzeszę wiernych fanów, ogłosiła koniec grania. Dziś, zreaktywowani, mają już gotowy materiał na trzecią płytę i trasę koncertową. Jako support wystąpi znany już publiczności Firleja - Jacek Kulesza. W ciągu sześciu lat między powstaniem Homosapiens (1996), a decyzją o zakończeniu działalności (2002) grupa wydała dwa albumy. Pierwszy, "The Wheel" ukazał się w 1999 roku i został z entuzjazmem przyjęty przez krytyków, a magazyn "Tylko Rock" wyróżnił go nagrodą za debiut roku. Tuż przed nim grupa wzięła udział w festiwalu Jack'a Danielsa w Grecji, gdzie zdobyła główną nagrodę. Zespół zwracał uwagę czerpaniem z wielu muzycznych tradycji i oscylowaniem na pograniczu takich stylów jak psychodeliczny rock, country, rhytm'n'blues czy funk. Porównywano ich do takich formacji jak The Eels, Sparklehorse czy Mercury Rev. W 2002 roku ukazał się kolejny krążek zatytułowany "Big Frank". Choć album spotkał się z dobrym przyjęciem, wkrótce potem muzycy podjęli decyzję o zakończeniu wspólnej działalności. Ostatnio zaczęły jednak pojawiać się informacje o reaktywacji zespołu. W nowym składzie nie zagra Jacek Kulesza, który skupia się na swojej solowej karierze. Muzycy są jednak wciąż w dobrych stosunkach czego dowodem będą jego występy poprzedzające koncerty Homosapiens. Grupa zagra m.in. w Krakowie, Warszawie, Wrocławiu, Katowicach, Poznaniu i oczywiście w Gdańsku, gdzie 24 października zaprezentują się w Klubie Żak.
Skład: Grzegorz Guziński (Flapjack); Patryk Stawiński (Loco Star); Marcin Majkowski (silver rocket); Arkadiusz Kraśniewski ( tymon & transistors ); Marcin Bildziukiewicz. Support: Jacek Kulesza Trio
www.myspace.com/jacekkuleszatrio
bilety: 15/20 pln
*******************************************
HALA STULECIA - Janusz Radek - Dziwny ten świat, opowieść Niemenem - 21 października - godz. 19.00. Jeśli chcesz zdobyć podwójne zaproszenie wyślij sms-a pod numer 71160 w treści wpisz: RAM, Janusz Radek, swoje imię i nazwisko.
"Dziwny Ten Świat - opowieść Niemenem" - to piosenkami opowiedziana historia naszej wspólnej, niezależnej wrażliwości. To znakomite utwory, które dzięki swojej różnorodności stylistycznej zawierają prawie całą historię polskiej muzyki rozrywkowej. Jednocześnie sposób narracji między piosenkami oraz zestawienie tematyczne związane jest ściśle z kolejnymi etapami fascynacji Czesława Niemena muzyką, ale również z tym wszystkim, co kreowało upodobania Polaków w sferze słuchania piosenek.
"Dziwny Ten Świat - opowieść Niemenem" - to historia o wspólnej zabawie i o miłości wyrażonej w sposób subtelny. To zarazem historia o postrzeganiu świata i o interesowaniu się czymś więcej niż tylko sobą, o czerpaniu radości z bycia wśród ludzi… W zamierzeniu jest to wreszcie propozycja będąca kontrą dla otaczającego nas prostactwa estradowego, lansowanego w mediach, które wynika z przekonania o niskim poziomie słuchacza lub widza. Nasza publiczność ma być przekonana o tym, że uczestniczy w wyjątkowym spotkaniu. Słuchacze wiedzą po co przychodzą, znają repertuar, mimo, że nie był słyszany od wielu lat. Często mówimy, że w życiu wszystko ma swój czas. Tak jest i z piosenką. Bywa ona wyjątkowa, gdy jej przesłanie, jej styl czy melodia znajdą podatny grunt w duszach odbiorców. Może być wiązana ze wzrastaniem pokolenia, z ideałami lub choćby tylko z modą.
Program "Dziwny Ten Świat - opowieść Niemenem" to takie właśnie piosenki - powiązane ze sobą logiczną dramaturgią. Zaskakuje on odbiorcę nową interpretacją a jednocześnie przywołuje w pamięci najwspanialsze przeżycia związane z polską piosenką i z najpiękniejszym, jak dzisiaj się wydaje, okresem polskiej rozrywki. Zapowiadana forma "show" z renomowanym solistą i orkiestrą jest gwarancją rzetelnej rozrywki dla wszystkich.
Janusz Radek - dlaczego w tym repertuarze? Piosenka to bardzo trudna forma muzyczna, przeważnie ma zadanie użytkowe, co powoduje, że większość piosenek to zwykła radiowa papka. Pojawiają się również utwory, które mniej lub bardziej udanie stanowią awangardę gatunku (są zazwyczaj niszowe), czas jednak niemiłosiernie je weryfikuje i pozostawia nieliczne kompozycje naprawdę ponadczasowe. Przechodzą one wtedy do historii jako kultowe.
Janusz Radek - jest artystą, który nader chętnie mierzy się z klasyką polskiej rozrywki. W repertuarze ma już przecież piosenki, które śpiewała Ewa Demarczyk. Piosenki Niemena, to równie karkołomne wyzwania. Zarówno ze względu na ich trudność wokalną, jak i z powodu aury, która otacza ich autora. Zamiarem Radka nie jest jednak chęć zmierzenia się z tym wielkim Artystą. Jeśli ktoś liczy na to, będzie zawiedziony. Janusz Radek zmierzy się jedynie z kultowymi piosenkami, które do polskiego panteonu sławy wprowadził Czesław Niemen.
Sam Janusz Radek tak mówi, o programie, który przygotowuje: "(…) tak mogę się określić i tyle o sobie powiedzieć, że składam piosenki w opowieść, którą interpretuję i tworzę historie, które w tej właśnie chwili mnie zajmują. Nie potrafię śpiewać piosenek słabych i nijakich , tak zresztą jestem postrzegany, co jest w pewnym sensie jest przekleństwem. Sam nagrywam autorskie piosenki, które nawiązują kompozycyjnie do wzorców z lat 60-tych i 70-tych, a jednocześnie kompiluję style co przy moich możliwościach wokalnych nabiera, mam nadzieję, innej nieco wartości. Zdecydowałem się na skonstruowanie programu "Dziwny Ten Świat - opowieść Niemenem" i zaśpiewanie piosenek z repertuaru Czesława Niemena, bo dostrzegam zbieżność w pojmowaniu sceny, piosenki, kreowaniu osobowości scenicznej z moimi założeniami artystycznymi. Chcę zwrócić uwagę publiczności na wartość nieprzemijalną w piosenkach, które są przebojowe a zarazem niebanalne. Zależy mi na tym choćby z racji własnej twórczości."
Dla kogo program "Dziwny Ten Świat - opowieść Niemenem"? Można powiedzieć, że dla wszystkich, ale to dzisiaj oznacza, że dla nikogo. By odpowiedzieć na to pytanie najprościej posłużyć się ponownie słowami Janusza Radka: "(...) okazjonalnie występuję z dużymi orkiestrami. Zdarzało mi się śpiewać podczas tych koncertów pojedyncze utwory Czesława Niemena. Odbiór przerastał każdorazowo moje najśmielsze oczekiwania. Ludzie chcą tego słuchać! Moje przypuszczenia wynikają tylko z własnej obserwacji, ale wierzę w mądrość publiczności, choć niestety z innego założenia wychodzą media.Wszyscy, niezależnie od poziomu intelektualnego i gustu, są niezadowoleni z okłamywania ich przez propozycję rozrywki, która ma zadziwiać brakiem talentu i umiejętności. Szczególnie jaskrawo widać to w polskiej piosence, która utraciła charakter i jakąkolwiek spontaniczność tworzenia, a stała się jedynie produkcją. Stare przeboje są dobre nie tylko dlatego, że są znane. Przyciąga ich uniwersalny charakter i doskonała kompozycja. Moim zdaniem dzisiaj występuje u nas ponadpokoleniowa tęsknota za dobrą piosenką. Może to zbyt śmiałe przypuszczenie, ale zbliżające się czasy nie napawają zbytnim optymizmem i szukać będziemy pewnych wartości i treści związanych ze światem za którym tęsknimy, a nic tak dobrze nie relaksuje, pociesza, czy tłumaczy jak dobra piosenka."
Nawet jeśli prezentowany program to nie klasyka muzyki w ogólnie przyjętym znaczeniu, to jednak jego odbiór przez słuchacza i widza jest inny, choćby z powodu uczestnictwa w przedstawieniu orkiestry symfonicznej, wykonującej te stare już piosenki w nowym opracowaniu. Publiczność nabiera zaufania, że muzyka przy udziale tak dużego aparatu wykonawczego będzie prawdziwa dzięki pełnemu brzmieniu, jego potędze i uzupełniającymi go walorami wizualnymi. Odpowiedź więc brzmi - dlatego piosenki z repertuaru Czesława Niemena, dlatego Janusz Radek wspomagany orkiestrą pod dyrekcją Tomasza Filipczaka, dlatego program "Dziwny Ten Świat - opowieść Niemenem" może stać się przebojem scenicznym i estradowym 2009 roku.
*****************************************
INSTYTUT GROTOWSKIEGO – STUDIO NA GROBLI (ul. Na Grobli 30/32) - I AM AMERICA – prezentacja spektaklu poetyckiego - 16 października - godz. 20.00. Jeśli chcesz zdobyć podwójne zaproszenie wyślij sms-a pod numer 71160 w treści wpisz: RAM, I am America, swoje imię i nazwisko.
I AM AMERICA (75’) - Reżyseria: Mario Biagini. Tekst poetycki: Allen Ginsberg. Muzyka: Open Program – Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards. Występują: Itahisa Borges Méndez, Lloyd Bricken, Cinzia Cigna, Davide Curzio, Marina Gregory, Timothy Hopfner, Agnieszka Kazimierska, Felicita Marcelli, Alejandro Tomás Rodriguez, Chrystèle Saint-Louis Augustin, Julia Ulehla. Producent: Fondazione Pontedera Teatro.
Oparty na pracach Allena Ginsberga (1927–1997) spektakl I AM AMERICA jest strumieniem struktur dramatycznych, obejmujących pieśń, rytm, taniec, poezję i działania, poprzez które słowo poetyckie rzuca światło na nasze miejsce i funkcję w społecznym, gospodarczym oraz kulturowym krajobrazie. Tytułowa „Ameryka” to bogini o wielu twarzach, matka, która w dialogu z potomstwem opowiada swoją historię – historię nadziei, sprzeczności, pragnień i niepowodzeń.
Rezerwacja i sprzedaż biletów na spektakle I AM AMERICA : [email protected], tel. 71 34 45 320 - Bilety do kupienia również na godzinę przed spektaklem w miejscu prezentacji: Instytut Grotowskiego – Studio na Grobli ul. Na Grobli 30/32; Bilety: 20 zł, ulgowe: 15 zł
*****************************************************
TEATR MUZYCZNY CAPITOL - Stacy Kent (pod patronatem radia RAM) - 19 października - godz. 20.00. Jeśli chcesz zdobyć podwójne zaproszenie wyślij sms-a pod numer 71160 w treści wpisz: RAM, Stacy Kent, swoje imię i nazwisko.
Stacey Kent (ur. 27 marca, 1968 w South Orange, New Jersey) uważana jest za jedną z najciekawszych jazzowych wokalistek. Ukończyła komparatystykę literacką na Sarah Lawrence College in Nowym Jorku, po czym zamieszkała w Anglii, gdzie studiowała w Guildhall School of Music and Drama. Podczas studiów w londyńskiej Guildhall School of Music and Drama poznała swojego męża, saksofonistę Jima Tomlinsona, którego poślubiła w 1991 r. Jej pierwszy album "Close Your Eyes" ukazał się w 1997 roku. Od tego czasu nagrała pięć płyt, a także pojawiała sie gośinnie na płytach Tomlisona - ostatnio na płycie "The Lyric" (2005), która otrzymała nagrodę "Album of the Year" 2006 na BBC Jazz Awards. W 1995 roku Stacey Kent pojawiła się w filmie Ian McKellena „Richard III" śpiewając jazzową wersję utworu Christophera Marlowe'a "The Passionate Shepherd to His Love". W 2007 wydana została najnowsza płyta Stacey Kent "Breakfast On the Morning Tram" . Producentem ostatniej płyty jest mąż Stacey, brytyjski saksofonista tenorowy Jim Tomlinson, którego ostatni album "The Lyric", z gościnnym udziałem Stacey, otrzymał tytuł Najlepszego Albumu, podczas gali 2006 BBC Jazz Awards. Płyta została wydana przez paryski oddział Blue Note. "Blue Note to wytwórnia, która wydała mi się idealna," mówi Stacey o swej najnowszej płycie. "To wytwórnia, o której marzyłam jako dziecko. Podpisując kontrakt z Blue Note poczułam się tak, jak musiała się czuć Steffi Graf wychodząc na kort, by zmierzyć się z Martiną Navratilową. Zawsze darzyłam Blue Note i nagrywających dla tej wytwórni artystów ogromnym szacunkiem. Tak wiele osobowości i różnych metod ekspresji muzyki, a zarazem nieodłączna szczerość i głębia. Dołączenie do rodziny Blue Note i zapisanie się w kartach jej historii stanowi spełnienie moich marzeń." - dodaje artystka. Na ostatnim albumie najbardziej niecodziennym dla Stacey elementem są autorskie piosenki wokalistki napisane we współpracy z laureatem nagrody Bookera i Whitbread pisarzem Kazuo Ishiguro. Znajomość Stacey z Ishiguro zaczęła się w 2002 roku, gdy Ishiguro jako jedną z piosenek do programu Desert Island Discs (Moja kolekcja na bezludną wyspę) wybrał wykonanie "They Can't Take That Away From Me" artystki. Stacey jest mocno przesiąknięta repertuarem romantycznych standardów, które śpiewa od początku kariery, ale uwielbia też ojczystą amerykańską muzykę country i folk. Inspiracje wokalistka znajduje w górach Kolorado, gdzie wraz z mężem zawsze spędza część roku grając na gitarze i, jak mówi, „ładując akumulatory". Dlatego właśnie piękna piosenka "Landslide" napisana przez Stevie Nicks z Fleetwood Mac w Aspen, w stanie Kolorado, znalazła swoje miejsce na najnowszym albumie Stacey. Miłość Stacey do kina jest oczywista - udowadnia to jej dobór repertuaru. Na płycie "Breakfast On The Morning Tram" usłyszymy kompozycję "Samba Saravah" z filmu "Kobieta i mężczyzna", w reżyserii Claude'a Leloucha. Stacey, która podobnie jak jej dziadek mieszkała i studiowała we Francji, dorastała otoczona francuską muzyką i literaturą. Dlatego na najnowszym albumie ponownie znajdziemy uwielbiane przez artystkę francuskie piosenki, tym razem autorstwa Serge'a Gainsbourga.
******************************************
CENTRUM SZTUKI IMPART (ul. Mazowiecka 17) - MARC RIBOT'S CERAMIC DOG - 18 października - godz. 22.00. Jeśli chcesz zdobyć podwójne zaproszenie wyślij sms-a pod numer 71160 w treści wpisz: RAM, Marc Ribot, swoje imię i nazwisko.
KONCERT ZAMYKAJĄCY AVANT ART FESTIVAL WROCŁAW 2009 - Marc Ribot to słynny amerykański muzyk, kompozytor i instrumentalista, wieloletni współpracownik Toma Waitsa i Johna Zorna. To niepokorny eksperymentator, którego twórczość nie podlega prostemu zaszufladkowaniu. Tym razem zobaczymy i usłyszymy go wraz z jego nowym zespołem CERAMIC DOG w składzie: MARC RIBOT - gitara; SHAZHAD ISMAILY - bas; CHES SMITH - perkusja; i gość specjalny - ESZTER BALINT - wokal, skrzypce.
Koncert odbędzie się 18 października o godzinie 22.00 w Sali Kameralnej Centrum Sztuki Impart we Wrocławiu. Bilety: 30 zł w przedsprzedaży / 40 zł w dniu koncertu
MARC RIBOT Urodzony w 1954 roku Marc Ribot swoją artystyczną drogę zaczynał w garażowych zespołach w Newark (New Jersey), a instrumentalny warsztat szlifował pod okiem haitańskiego gitarzysty klasycznego Franza Casseusa. Gdy miał 24 lata, przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie wkrótce rozpoczął współpracę ze słynnym jazzowym organistą Jackiem McDuffem i legendarnym wokalistą soulowym Wilsonem Pickettem, co zaowocowało licznymi kontaktami, a w sferach nowojorskiej jazzowej bohemy nazwisko Ribota zaczęło żyć własnym życiem. W 1984 dołaczył do Johna Luriego i jego zespołu Lounge Lizards – jednej z najważniejszych formacji nowojorskiej sceny. Już w tamtym czasie gitarzysta zainteresował się łączeniem różnorodnych tradycji muzycznych – muzyki latynoskiej, jazzu, bluesa i ironicznej stylistyki no wave rodem z Knitting Factory. Ribot szybko zdobył uznanie wielu artystów, którzy zaprosili go udziału w swoich nagraniach, by wymienić tu takie płyty, jak Rain Dogs, Mule Variations i Real Gone Toma Waitsa, Blazing Away Marianne Faithful czy Spike, Mighty Like a Rose i Kojak Variety Elvisa Costello. Ambitny muzyk wciąż doskonalił swój muzyczny warsztat współpracując również z takimi artystami jak Arto Lindsay, Don Byron, Anthony Coleman, T-Bone Burnett, The Jazz Passengers, Evan Lurie, The Sun Ra Arkestra, Chocolate Genius, Bill Frisell, Medeski Martin & Wood, John Zorn. Jako lider stanął na czele zespołów Shrek oraz Rootless Cosmopolitans, z którymi nagrywał własną odmianę Downtown Soul. W 1996 roku ukazał się jego solowy album Don't Blame Me, na którym dokonał reinterpretacji wielu amerykańskich standardów. W 1998, nakładem Atlantic Records został wydany album Marc Ribot Y Los Cubanos Postizos, na którym gitarzysta zmierzył się z twórczością wielkiego kubańskiego pieśniarza Arsenio Rodrigueza. Gitarzysta nagrywał także muzykę dla choreografów Yoshiko Chuma i Wima Vanderkeybus oraz reżyserów Grega Feldmana (do filmu Joe Schmoe) i Joe Brewstera (do The Killing Zone i In as much as life is borrowed). W 2004 r. miał swą premierę koncert na orkiestrę i gitarę elektryczną skomponowany przez Stewarta Wallace'a specjalnie dla Marca Ribota. Utwór ten został wykonany przez Narodową Orkiestrę Symfoniczną w Waszyngtonie. Wśród najnowszych nagrań gitarzysty należy wymienić Spiritual Unity (na tym albumie znalazły się kompozycje legendarnego saksofonisty ery free jazzu Alberta Alyera) oraz płytę koncertową o bardziej rockowym charakterze Marc Ribot's Ceramic Dog Trio. Marc Ribot prowadzi równolegle kilka zespołów, występuje solo, a także udziela się w licznych zespołach i projektach spod znaku Masada Family. SHAHZAD ISMAILY Shahzad Ismaily nagrywał i występował z wieloma różnorodnymi wykonawcami, takimi jak Laurie Anderson i Lou Reed, Tom Waits, Jolie Holland, Laura Veirs, Bonnie Prince Billy, Faun Fables, Secret Chiefs 3, John Zorn, Elysian Fields, Shelley Hirsch, Niobe, Will Oldham, Nels Cline, Mike Doughty (z Soul Coughing), Graham Haynes, David Krakauer, Billy Martin z Medeski Martin and Wood), Carla Kihlstedt’s Two Foot Yard, the Tin Hat Trio, Raz Mesinai i Burnt Sugar. Zajmuje się także komponowaniem muzyki teatralnej i baletowej między innymi dla Mina Tanaki i Frankfurt Ballet and the East River Commedia. Ostatnio za muzykę do filmu Frozen River otrzymał nagrodę Jury na Festiwalu Filmowym Sundance 2008. CHES SMITH Ches Smith to amerykański perkusista i wibrafonista, który komponuje i wykonuje muzykę w bardzo szerokiej stylistyce – występuje z solowymi koncertami perkusyjnymi, współpracuje z eksperymentalnymi zespołami rockowymi i w różnych projektach jazzowych. Grał między innymi z takimi projektami i muzykami, jak Good For Cows, Marc Ribot, Mr. Bungle, Secret Chiefs 3, Xiu Xiu, Trevor Dunn's Trio – Convulsant, Carla Bozulich, Beat Circus, Sean Hayes, Ben Goldberg, 7 Year Rabbit Cycle, Ara Anderson czy Fred Frith. Jest autorem solowego albumu Congs For Brums wydanego w 2006 roku. ESZTER BALINT Wokalistka, autorka piosenek i skrzypaczka Eszter Balint dorastała w Nowym Jorku od wczesnego dzieciństwa współpracując z awangardową grupa teatralną Squat Theater, z której wywodzą się tacy artyści jak DNA, The Lounge Lizards, Sun Ra czy James Chance. Zadebiutowała w wieku 15 lat grając na skrzypcach na płycie Jeana Michela Basquiata z udziałem rapera Rammellzee. Zagrała takze w kilku filmach - w tym główną rolę w legendarnym Stranger Than Paradise Jima Jarmuscha. Eszter Balint wydała dwie solowe płyty – Flicker i Mud, obie wysoko ocenione przez The New York Times, The New Yorker i Billboard Magazine. Eszter wzięła udział także w nagraniach takich albumów, jak Angels Of Light Michaela Gira, Los Cubanos Postizos Marca Ribota i Marvin Pontiac Johna Luriego.
http://www.myspace.com/marcribotsceramicdog
