(R)Ewolucja Norah Jones
Wojciech Jakubowski
Jednak zasadniczy nurt jej dokonań to jazzowo- folkowe, spokojne, delikatne, urzekające, aksamitne, mdłe, nudne, niestrawne w większej dawce- niepotrzebne skreślić- kompozycje. Ze sferą muzyczną świetnie współgra zewnętrzny wizerunek wokalistki. Ci, którzy mają w swoich zbiorach album „Come Away With Me” lub nie mają, ale kojarzą okładkę tej płyty, wiedzą doskonale o czym mówię. Kiedy w 2002 roku Norah Jones startowała z takimi hitami jak: „Don't Know Why” czy tytułowe „Come Away With Me”, na rynku widać brakowało tego typu muzycznych zjawisk, skoro album przyniósł wytwórni Blue Note historyczną sprzedaż a artystce naręcza nagród. A ponieważ publiczność kupiła taką właśnie Norah Jones, to nie było sensu, zdaniem otoczenia i pewnie samej wokalistki, w tym wizerunku niczego zmieniać. W związku z tym kolejne dwa albumy były kontynuacją, zresztą komercyjnie bardzo udaną, debiutu. Wszystko jednak do czasu. Teraz bowiem, czyli przy okazji pracy nad czwartym krążkiem, zatytułowanym „The Fall”, Norah postanowiła wywrócić wszystko do góry nogami- a przynajmniej jeżeli chodzi współpracowników. Ze starego składu pozostał jedynie Jesse Harris, który wspomaga wokalistkę od samego początku. Obok niego w zespole towarzyszącym zasiedli muzycy, którzy mają na koncie współpracę z Beckiem, Tomem Waitsem, Elvisem Costello czy grupą R.E.M. Na brzmienie jednak ta rewolucja w składzie aż tak bardzo się nie przełożyła, co pewnie uspokoi wielbicieli talentu Norah, choć wyraźnie słychać, że idzie nowe. Jak tak dalej pójdzie to zacznę kupować jej płyty! Jest więc szansa, że w ten sposób, do dotychczasowych fanów dołączą kolejni. Zresztą posłuchajcie sami. Co prawda ten nowy album w sklepach powinien znaleźć się dopiero za tydzień, ale już teraz artystka udostępnia go w internecie.
Muzyka dzień po dniu (Posłuchaj):
