Dresiarz na scenie (Posłuchaj)

No bo kiedyś z Bernie pisali świetne piosenki. Na przykład między 1972 a 1976 nie było singla, który nie trafiłby do pierwszej dziesiątki listy przebojów, nie mówiąc już o tym, że wiele z nich wylądowało na pierwszym miejscu. Poza tym ucieszy się facet, że ktoś pamięta jeszcze o jego urodzinach. Chociaż z drugiej strony to z rozpoznawalnością jego utworów wciąż nie jest tak źle, a nawet powiedziałbym, że bardzo dobrze. Bo nie tylko nieustannie potrafi zapełniać stadiony i to w niemal każdym zakątku świata, nie tylko po jego kompozycje sięgali w przeszłości tacy artyści jak Al Jarreau czy Rod Stewart, ale i artyści młodego pokolenia chętnie występują z nim w duecie.

Posłuchaj muzycznego felietonu Wojtka Jakubowskiego:

Tak a propos repertuaru to z Bernie kiedyś potrafili napisać piosenkę w ciągu zaledwie kilku minut. Bernie pisał słowa, on w ciągu kilku minut był w stanie stworzyć chwytliwą melodię. Potem kiedy zarobili już trochę pieniędzy i kupili po kilka rezydencji, to panom nie chciało się już ruszać z wygodnych foteli i komunikowali się za pośrednictwem faksu. Wtedy tempo tworzenia wyraźnie spadło, no ale dysponowali zabójczym jak na tamte czasy luksusem komunikacyjnym. No to pisać o facecie, czy też nie pisać? O facecie, który przed laty podczas wykonywania na scenie swojego wielkiego przeboju „Crocodile Rock” przebierał się za krokodyla? No i te peruki, te wszystkie ekstrawagancje, te stroje. Przypomniałem sobie niedawno jego DVD z koncertem z 1992 roku z Barcelony... Gdyby go tak przenieść żywcem ze sceny na przykład na dzisiejsze, polskie blokowisko, to mógłby z chłopakami przybić piątkę, pójść na piwo i nikt by się nie zorientował, że on nie dzisiejszy i nie tutejszy. Fajne miał te dresy, pewnie od swojego ulubionego projektanta- Versace! No i co ja mam zrobić z Eltonem Johnem? Chyba nie ma wyjścia i trzeba mu poświęcić chociaż kilka minut. Bo facet do muzyki ma łeb jak mało kto!