Gruzy 10 lat po wojnie - odc. 77

Tuż po wojnie Józef Sawicki przez Wrocław przyjeżdżał jadąc dalej, do Ząbkowic Śląskich. Zapamiętał tylko podziurawiony pociskami dach Dworca Głównego. Do miasta wrócił prawie 10 lat później, w 1954 roku, na studia. We Wrocławiu jeszcze były gruzy.

Kołomyja, Lwów, lubelszczyzna, Okocim i Wrocław - wojenna tułaczka - odc. 76

Zanim Barbara Schmuck - Sawicka przyjechała do Wrocławia, tułała się po wielu miejscach. Z rodzinnej Kołomyi rodzina uciekła już podczas wojny. Do Wrocławia wszyscy dojechali w 1946 roku. Zamieszkali w domu przy ulicy Cmentarnej...

Czerwiec 1945 we Wrocławiu był upalny - odc. 75

Droga Ireny Chitroń do Wrocławia nie była prosta. Z domu, z Krosna, planowała po wojnie wyjechać na studia do Krakowa. Tylko, że spóźniła się na egzaminy. O Wrocławiu, mieście, w którym miały zostać odbudowane uczelnie, opowiedział jej znajomy.

Ze Lwowa na Turniejową - odc. 74

Tato profesora Pawła Banasia we Wrocławiu był chwilę po kapitulacji. Radiowiec odbudowywał wrocławską rozgłośnię. Profesor, jako mały chłopiec, oczywiście, przyjechał z rodziną mamy na początku roku 1946. Najpierw zamieszkali u siostry mamy - cioci Idy...

Ona zna historię przed- i powojennego miasta - odc. 73

Wrocław przedwojenny odwiedzała. Tu studiował jej brat. Renata Zajączkowska do powojennego Wrocławia przeprowadziła się z Gliwic z mężem, Polakiem, w 1957 roku. Zamieszkała w kamienicy. W jednym pokoju. W pozostałych trzech mieszkały inne rodziny.

Pocztowa i Szczęśliwa - dwie ważne kamienice (odc. 72)

Pierwszy adres to ulica Pocztowa, przy Wiśniowej. Kamienica stoi do dziś. A ogromne mieszkanie, po wojnie, zajmowała cała rodzina z krewnymi. Ba, nawet wesele się tam odbyło. Później mieszkanie podzielono na kilka mniejszych.